വാക്കുകളുടെ വയലില്‍

നഗ്നമാം പാദം
മുറിഞ്ഞുപോകും സഖീ
ചിന്താനുകങ്ങള്‍  
ഉഴുതുമറിച്ചോരീ 
വാക്കുകളുടെ 
വയലിലെ
മൂര്‍ച്ചയേറുമീ
വായ്‌തലപ്പിലെ 
നടപ്പാതയില്‍ 
വാക്കുകള്‍ വില്‍ക്കുന്ന 
കവലയില്‍ 
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കരിയുന്ന 
വെയിലില്‍ 
മുള്ളുകൊണ്ട് 
മുറിവേറ്റ മാരുതന്‍ 
പുല്ലാംകുഴലിന്‍ 
രന്ത്രത്തിലലിയവേ
ക്ഷയിക്കുന്നൂ സ്വരം
ഇടറുന്നു താളം
നോക്കൂ സഖീ
സൂക്ഷ്മമായ്‌
വാക്കുകള്‍ക്കിടയിലെ
വാക്കുകളേക്കാള്‍ വാചാലമാം
നിശ്ശബ്ദദ
ശാന്തത
ഭയാനകമാം
ശാന്തത
കാണ്‍ക നീ സഖീ
മാരുതന്‍റെ 
മുറിവില്‍നിന്നുതിരുന്നു
വാക്കുകളുടെ 
പൂക്കളും 
നിശ്ശബ്ദമാം
ശാന്തിയും ....

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

മാംസത്തിന്റെ പൂക്കള്‍

സമാധാനം ഉട്ടോപ്യയാണ് ശാന്തത സമാധാനമെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച  ഒരു തയ്യാറെടുപ്പാണ്.. കലുഷമാം ചിന്തകള്‍ തിരയടിക്കും ഹൃദയച്ചുമരുകള്‍ കൊല്ലാനിരുള്‍ തേടും വെളുത്ത ദേവന്മാര്‍ ആസുര താളം പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ വാള്‍ത്തല മിനുക്കുന്നു യവനികക്കപ്പുറാം  നിഷ്കരുണം വേട്ടയാടപ്പെടുന്നു സ്വകാര്യതയുടെ കാവലാള്‍ തളംകെട്ടിക്കിടക്കുന്ന ചോരയിലെ ചക്രം പതിപ്പിച്ച പാടെന്ത് ചന്തമെന്നാരോ വിളിച്ചു പറയുന്നു.. നിസ്വാര്‍ത്ഥമതിയുടെ മാറില്‍ വെടികൊണ്ട ദ്വാരം രതി തടാകതിന്‍ വാതില്‍ തുറക്കുന്നുവെന്നു വെളുത്ത ദേവന്‍ മാറ്റം വന്നിരിക്കുന്നു വിവിധ ബ്രാന്റുകളുള്ള മദ്യം പോലെ.. യന്ത്ര മുരള്‍ച്ചകള്‍ ഒട്ടിയ വയറിനു മീതെ വികസനത്തിന്‍ ദിവ്യ  തീര്‍ത്ഥം തളിക്കുന്നു. ഒഴിഞ്ഞ വയറില്‍ ഒട്ടിച്ചുവച്ച കൈകാലുകളില്‍  ദീനങ്ങളുടെ  ആഘോഷം... കുടിയിറക്കപ്പെട്ടവന്റെ സിരകളില്‍ പ്രകൃതിയുടെ പ്രഹരംകൂടിയായപ്പോള്‍ ഞരമ്പുകളില്‍ അക്രമം പൂക്കുന്നു.. ഭാവി ചരിത്രത്തിന്റെ ഇരുമ്പ്മറക്കപ്പുറം സ്വതന്ത്രമാകുന്നു ഇന്നലെ പെയ്ത മഴയില്‍ കിളിര്ത്തതല്ല  സമരത്തിന്‍ നാമ്പുകള്‍ സമരത്തിന്റെ നാമ്പുകളെന്നു താടിവച്ച കുടിയന്‍ വിളിച്ചു പറയുന്ന
Read more

പ്രണയത്തിനും മരണത്തിനും സൗഹൃദത്തിനും ശേഷം

നീ പോയ ദിക്കെന്‍റെ ജീവതാളം  രഹസ്യമായ് തീരുന്ന  ചക്രവാളം അറിയുന്നു ഞാന്‍ പ്രിയേ ജീവനെന്‍ കാതി- ലോതുന്ന പാട്ടിന്‍റെ  താളം  പിഴക്കുന്നതും  ജീവതാളത്തിലാടുന്ന പൂവിന്നിതള്‍ പൊഴിയുന്നതും. പരിഭവം പേറുന്ന നെഞ്ചുമായ് പറയാതെ പോയ നിന്‍ വഴി നോക്കി നില്‍ക്കവേ നിണനിറം വിതറുന്ന ചക്രവാളത്തിന്‍റെയങ്ങേത്തലയിലായ്..... അകലുന്ന പക്ഷിതന്‍ നിഴല്‍പൊട്ടു കണ്ടുവോ...  അറിയുന്നു ഞാന്‍ സഖീ വരികില്ല നീയെന്‍റെ ജീവസംഗീതത്തി ന്‍റെ  ലയമായ് താളമായ് ശ്രുതിയായി മാറുവാനിനിയെന്‍റെ ജീവനില്‍... ചിരന്തനം സ്മരണയുടെ കോവിലകം അമരം നിന്‍ ജീവസ്വരൂപം ഏകാന്ത ചിത്തത്തിലേതോ കോണിലെന്‍ ആത്മ സൗഹൃദങ്ങളമ്പായ് തറച്ചുവോ... ജീവനാളത്തിന്‍റെ തിരി കെട്ടുപോകുമോ മജ്ജവറ്റിത്തീരുമസ്ഥികള്‍ക്കുള്ളിലായ് കൂട്കൂട്ടുന്നുവോ നിത്യാന്ധകാരം ചന്ജലം ജീവന്‍റെ ചക്രം  ക്ഷണികമാം നശ്വരത മാത്രം  മരണമല്ലോ സഖീ അമരം  മരണമല്ലോ സഖീ അമരം... നിന്‍ ചുംബനച്ചൂടിനാല്‍ പൂത്തോരെന്‍  അസ്ഥികള്‍  പതയുന്നു ഇരുളിന്‍റെ നിഴലില്‍  നിത്യാന്ധകാരത്തിന്‍ തണലില്‍  കീര്‍ത്തനം നീയെന്നു ഞാന്‍നിനച്ചു... രംഗമറിയാത്ത കോമാളി മുന്നില്‍ തീരാത്ത രാഗമായ് നീ നിലച
Read more